ALKE

IN KLANK

Spreker Jules Mellemans (°1906)

Opnamedatum 18 aug 1999

IN SCHRIFT

NÒ SCHOËL GELÒUPE

Ve moste te voewt nò ’t schoël gòn, vïjf killomeèjters 1weïd
Ich was aâch joër 2weì den aorlog ôötbraok. 3Doen was het al ermoedig: ‘n sneèj bròud 4och twiej in ne kërtong, in ‘n ransel meh ‘n ròup bïj och wa: ‘n pòut 7ôót den hoof, ne keul en nen appel och twiej. Da was zoe lekker. Dò wár’n ter dei da nog nie 8hane

9Gónke veë nò den 10aâ mèster, te vuut. In-e wêinter was- schonste as ve 11koste schoël gòn: da was va thôós tot an-e kerk 12bekâns ammòl 13tëluus. Da stond dan vol wetter en dò was ïjs op. Da was mar 14rits, rits, rits… Diën ïjs rìjn 15ater mekare noë. Dò warre doen vùil 16kenger

Daân nò de schoël gelòupe bè de mèster, dan zeèj dië maân 17dèk tèigen os: “Kenger, as dje 18t-urres nen hoof hèt, brèngt mich iejt 19lëgumme miêj, ch-hùb heì niks.” ‘t Was ooch zoe. De maân haa vïjf kenger

... ..

Ve wote stillekes gródder en ve wote meir gewêint bè de Pruíse, mah schòun was da nie, 20wor. Ve môste toch 21vots. Mam haa ‘t altèd 22kodste: dò wor zoevùil kenger, wa meènt dje da da was. Da was ammol 23nie mêin, 24zur

En as ve daân is ìn-e schoël kaome dan was de schoël bezatte bè vlûichtelinge of bè Duìtse 25pjâd en daân de mèster: “Mer 26truq tos!" Daân wárre veë blìj, mah da was noëdèil vur os, mer veë begreêjpe da doen nie, wor. Ve wárre nie rïjp genoeg dao eujver da te begrïjpe, mah ‘t gónk toch!

... ..

1ver                             2toen                3toen 
4een tweetal, of twee    5draagtas          6wortel
7uit de (moes)tuin         8hadden            9gingen wij  
10de oude leraar          11konden           12bijna 
13grachten                   14ritsen: glijden 
15achter elkaar aan      16kinderen         17dikwijls 
18bij uw thuis               19groenten        20hoor 
21verder, voorts           22zwaarst           23geen lachertje 
24hoor                         25paarden          26terug naar huis