KÁMECHELS

IN KLANK

IN SCHRIFT

HET BESPOËKTE SLOT

Laank geleien is ’t gebeurd in Kamechelen òn-e schaans…

Oep ne hiële ¹kaven aovond slenterde ne landloëper rond in-e buurt van-e schaans. Hìj was oep zuuk nao e plakske oem te slaope en doecht dat ‘m hie zoë e plakske gevonnen had
Veurzichtig ging ‘m nao binne…

Hiël raor, mah aon ieder binnendeur ston ne pappegaoi en as ‘m 'r passeïrde riepen die: “Al weg, al weg, hie passeïrt hel noch duvel!” Neì, oep ze gemak was dië landloëper nie, mah buí(t)e in-e vrieskaaf blíjve, zoog ‘m zeker nie zitte. Daoroem ging ‘m gewoën ²vuts en zoecht e kaomerke oem te kunne slaope

Híj was nog nie zoë hiël laank ingedut of híj schoot al vroem wakker van de twalf zwaor slaogen van de klok erlaangs
“Awel,” doecht de landloëper, “het is hie mah ’n raor plak, mah as ‘t hie zaa spoëken dan had ‘t nèè toch mutte gewest zíjn.”

Zjuust oep da moment huurden 'm de kaomerdeur ope gaon
Verschrikt zoog ‘m oep en zoog in ‘t deurgat nen ³ave mêns meh ne lange gríjze baöd. Dië vent bleef dao ne mënuut laank staon en zonder ok mah ië woöd te zenge, bleef diën 'm bezien mee van die koei-oëge die bloenke in-e helle maoneschíjn da binne viel...

..

.

¹koude                ²verder         ³oude

Uit: “Onuitgegeven Licentiaatsverhandeling van M. Vankerkhoven, 1964, p.102
verteld door Rosa Beliën (°1900)"