WINTERSHAOVE

Spreker

Mya Vandeclée (°1937)

Opnamedatum
26 maa 2004

iN SCHRIFT

HET SINT-LAMBERTUSVUUR

Op zekeren daog wes in de sjoël van Waldus (Sint-Landoaldus) gee vuur en bè gevolg wes ‘t ¹te kaad vur lêis te geëve. Waldus zèi tege Lambertus dat ër wa vuur in ’t haös dóë lengs ²bè de geboere moos gon haöle
³De kójjóng goenk drek dur meh hee hao nieks vur déj ⁴krieken èin te dôn. ⁵Dóëvur duj ter ze in zènne sjowt van ze kleed en lujp zoew truq nò de sjoël en góide da in de ruster van ⁶de hoöl sjouw
Án ‘t kleed van Lambertus wes van da vuur complèit nieks te zien. Tja, al ⁷déj kènger wa da gezien haöne, vertèlde da naturlïjk ⁸vots an hun ⁹aas en án de miense van ’t dùrp en ze wiêste drek da dóë e miraokel gebeurd wes

Tot op ¹⁰den daog van hájn kome dóë nog altèd miense op ¹¹beüvëd bè Allerhèllige. En dóë zen al vùil miense ¹²verheürd
Da wilt zegge da dóë toch nog alted ièjt bestùt...

¹te koud om les te geven        ²bij de buren
³de kwajongens vertrokken dadelijk (lett. gingen direct door)
⁴gloeiende kolen                   ⁵daarom deed hij
⁶open haard (van toen)          ⁷die kinderen, die
⁸verder, voorts                      ⁹ouders
¹⁰de dag van vandaag           ¹¹bedevaard
¹²verhoord (wensen ingewilligd)

Uit: “Met het oog op Wintershoven – Dr. Pierre Diriken – 1997, p. 32, 39”