WÈZENT

Spreker

Mathieu Geurts (°1935)

Opnamedatum
3 nov 2004

iN SCHRIFT

HET TESTAMEENT

Jaore geli-je woende ien Wèzent ien ‘n groete winning kot bièj de kèrk ‘ne dikke boer. Hè woor êrg ¹krânk en
-hè loeg op stêrve. Vjeer z’n doed hauw ër e testameent gesjreëve en hauw ooch tjege z’n vróuw gezâg wat dò iên stoon
Hè hauw gein kinder en daovjeer ²wol ër âl z’n bezittinge òn z’ne gooie knêch gève. Dèè hauw jaore bièj ‘m gewèrk. Meh… dan moes dè knêch waol mèt z’n vróuw tróuwe. Tjege z’n vróuw hauw ër gezâg dat ze dan good aof zóu ziên...

Op de begräfenis hauw de vróuw het testameent bièj zich en ze hauw het òn niêmand lòtte ziên. Ze hauw 't 'r nit gemääkelïjk mèt en ze wós nit wat aönvange. Ze vertèlde alles òn hirre nèèf, dèè ze kós vertróuwe
Ze loot ‘m ‘t testameent ziên. Dèè ântwèdde hir dat ze ‘t mer ien de staof mós goeie. Dat kós ze toch nit eëver hir hat kriêge en ze hauw dan mer beslis dat ze ‘t onder ‘ne boom kot bièj het hoês zóu begraove

De vróuw en de nèèf ³zoege d-ein d-ânder dekker en ze hauwe hiel vèèl help ⁴ònee. Stillekes aön koem dao ⁵get mier vân en oêteindlïjk zien ze mètee getróuwd (dat goeng vreeger gemääkelïjker dan nou)
Nit vèèl laöter goeng alles kapot rond het hoês, niks wol nog ⁶wasse. E paor daog ternao gebèèrden ooch ien de stâl vanalles wat nit ien den haok woer...

Nit vèèl laöter goeng alles kapot rond het hoês, niks wol nog ⁶wasse. E paor ⁷daog ternao gebeerde ooch ien de stâl vanalles wat nit ien den haok woer. Ómdat ze ter niks kós tieege beginne, woor de vróuw nò ‘ne zieekere paöter gegange. Dèè hau drek e gedach dat de koei haand ien ‘t spieel woer. De paöter zâg: “Ich moet ‘s nààs ien de stâl gwun ziên, meh ich mót iêmand biej mich hèbbe dèè nit bang is.” Jao, de knêch is nit bang en daovieer hau ze hum gevraog

Dien nâch al woere de paöter en de knêch de stâl iengegange. Het woer ee of twie oor ⁸wièj ze allebei geroêsj hierde, zjuus ⁹wièj de weend. Drek tenao kloonk e vals ¹⁰leweit en de drièj ¹¹pjad vole kapót op de krib. De paöter trok trèq ¹²jóuwes

’s Aanderdaös woer è trèqgekómme en mèt de knêch hèbbe ze de stâl nog ins good bezieen. Ien de moer zoege ze e ¹³kiêtje. Dao woer het geroêsj dèr oêt gekómme. De paöter zoeg de knêch aön en vroêg wat hèèr de daog tevieer ooch al hau gevraog. “Dich bès toch nit bang?” “Nee,” zâg de knêch, “vieer der diêvel nit” “Jao meh, nou geet het ‘r im wier, nou moete ver ‘t spook vinne. Het zòl wir trèq kómme tèsse twelf en ein oor. As-te dat geroêsj wir hiêrs, moes-te mèt ‘t biêl nò dat koët hóuwe, dirfs-te dat?” “Jaoë,” zâg de knêch, “zieeker en vas!”

Deen nâch stonne ze wir ien de stâl en ⁸wei ze ‘t geroêsj hierde, doeg de knêch wat ‘r moes doên en het geroêsj woer gedwuën.

Daonao goenge ze ‘t hoês ien. De vróuw vroog of hurre mâjn nit biej hun gewees woer. Ze hauwen ‘m nit gezjeen en daovjeer moes ze nao hum zeeke. Ein kaomer ien ‘t hoês woer geslwótte. De knêch sjtamde de deer iên en dao zoege ze de mâjn ien ‘t bèd ligge mèt ‘n lillïjke won ien z’ne nak.

¹ziek        ²wou hij        ³zagen mekaar vaker
⁴aan mekaar                 ⁵iets meer
⁶groeien

Uit: “Onuitgegeven verhandeling Volkskunde K.U. Leuven, W. Jackers, 1958, p.241,243”
Oorspronkelijk verteld door Michel Klingelhoets (°1885)