GELLIK

Spreker

Rudi Pelssers

Opnamedatum
xx XXX 2020

iN SCHRIFT

meetske oet gellÏK EN HÈÈR GELEEFDE

¹E meetske oet Gellëk háw al nen hielen tiêd ²vrijaasj mèt ‘ne jóng oet ³Weìzent. Ze woèrre nog altiêd zoe verleef as op den iesten daog dat ze zich tieege ‘t liêf gelope woèrre. Op ‘ne zieekeren daog woer ‘t kermis ien Zietendaol. Ze hawe zich hiel good geamuseerd en hawen ooch hiël veel gêld opgemaok. Het woer oêtzonderlïjk laat gewjòdde en hoêg tiêd óm ⁴trèq jouwes te gwón.

Êrm ien êrm trokke ze dwoër de bos, ieever de processiewèèg, van Zietendaol nò Gellïk. De jóng woer zoe opgejaog en laor den hielen tiêd op z’n zakhorlwóge, dat háw ‘t meetske ien de gate. "Zoe erg woer ‘t nou toch ooch nit dat ze ⁵get laoter bij hin koeme, » daach ze. Nao effekes stopde de jóng. Nou deed ër toch hiel ⁶aodïg. Hèè noem ‘t meetske mèt de sjouwer vas, kieek hèr deep in hèèr sjoen ejgskes en zâg dat ër moes pisse. Hèè goef hèr z’ne ⁷maolplak. “Moes ‘r ‘nen hond oêt de ⁸striêk komme,” ⁹zâg ër, “goei dan de maolplak op z’n ¹⁰snoêts!” Hèè dreide zich im en goeng get ¹¹weier de bos iên

Het meetske kjèk hiel aondachtïg rond zich. Ze verwachte zich òn e spèèlke óm hèèr ¹²sjouw te maoke, dat woer ze óndertèsse al gewind. Meh toch woer ze deze kier nit erg gerès. Hère jóng woer echt nerveus en zij hau den indrèk dat hèè hèèr nit in de oge durfde te zien. Dat woer hiel aodïg. Zou hèè misjien bang hèbbe in den dónkele? Het doorde toch effekes vjèrdat ze hère jong kos ziên. Ze goeng van ‘t wèègske aof im te kieke of hèè zich nèrges verstwókke hau

Óndertèsse sloog ‘t middernaach op de kèrktwón. Dïrèk nao den ieste slaog hierde ze get, deep ien de bos, hère kant oêtlaope. Ze loep trèq nao ‘t wèègske en dreide zich dïrèk im. Op ‘n paor meter van hèèr, zoeg ze get wat op ‘ne hónd ¹³trók en op hèèr aofkoem. Snel goeide ze de maoplak z’ne kant oêt en loep ¹⁴vórt. Dat lèste beeld van dèèn hónd mèt z’n glinsterende oge en sjerpe ¹⁵tan, spookde nog doër hère kop. Nao versjèllende honnede meters de ¹⁶bèin ónder hèèr liêf oêtgelope te hèbbe zonder aterum durve te zien, stopte ze totaol stikkapot en kjèk hiel versuf rond hèèr.

Hiel ¹⁷wiêd zoeg ze ‘ne mân. Toen dèè naoroopde, wist ze dat ‘t hère jóng woer. Ze wis eegelïjk nit good wat ze moes doên. Erges woer ze blij hem ¹⁸lèvetig te ziên, mè toch betrouwde ze nit of niêmed mie. ¹⁹Wei de jóng bij hèèr woer, pakde ze ‘m good vas. De jong tikde hèèr stillekes op hère sjouwer. "Wat woer dat dao allemaol?" vroog ‘t meetske, nou al e bitje gekalmeerd. De jong goef antwód, meh wód ónderbroke doër ‘ne ²⁰helle kèèk van ‘t meetske

Zoe hel ze kos, loep ‘t meetske vórt. Ze hau de ²¹vètse van z’ne maoplak tèsse z’n tan gezjeën. Laoter moek ze ‘t oêt en goeng nò ’t kloester

¹meisje         ²een relatie       ³Veldwezelt    ⁴terug naar huis
⁵iets             ⁶raar                 ⁷zakdoek       ⁸struiken
⁹zei hij         ¹⁰snuit              ¹¹verder        ¹²bang
¹³geleek       ¹⁴weg               ¹⁵tanden        ¹⁶benen
¹⁷ver            ¹⁸levend           ¹⁹toen         
²⁰harde schreeuw                  ²¹vezels

Uit: “Ippa’s Gids van Legenden en Sagen van België – Julien van Remoortere – Lannoo, p. 176”