De heer Theophiel Maes uit Wellen interesseert zich enorm aan de lokale bokkenrijdersgeschiedenis. Zo kent hij elke oude boerderij uit zijn gemeente en wat er zich zo'n 250 jaar geleden heeft afgespeeld
Theophiel is er echter van overtuigd dat de bokkenrijders meer waren dan zomaar een dievenbende, maar het gezien de tijdsgeest een opkomend verzet was tegen de macht van de Katholieke Kerk, die niet veel later sinds de Franse Revolutie ingeperkt werd
Speciaal voor mijn bezoekje schreef hij een tekst die werd voorgedragen door zijn dochter Christiane. Hieronder kan u reeds een fragmentje lezen
De volledige opname is op de CD Lonerlands te beluisteren
Wèlle, de bokkerijersgemèinte
Woordverklaring
Inne Welleneer is ‘ne bokkerìjer omda in de jore 1750-1775 in Wèlle zoe mer nèigenentweèjntig manne zèn kapot gemòk omda se beschùldigd jônde van Bokkerìjer te zèn en da zöune dan schelme of bandiëte gewis zèn...
Zoe wórre in Wèlle mèir as honderd mans, dei dur den inne of den aandere verklap wórre. Wèlle tèlde doen twelfhonderd minse. Zedus dei mèir as honderd mans, bè hun vröuw en hun kenger, zöu volges miech wel de helf van de minse va Wèlle gewis zèn, en da allemol bandiëte… da kan nie, wor
Dóvur, da wes gin bandiëtebende, mah wel e verzet tèige het dommeneëre van de pëstöurs en gisselïjke ùiverste van doen
kinderen
hoor